به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سرو نیوز: طرح ایجاد مناطق ویژه اقتصادی در شهرستان های سلماس، سرو، مهاباد، تکاب، شاهین دژ، چالدران و میاندوآب سالهاست با هدف فراهم کردن زمینه استراتژی جهت توسعه و گسترش مناطق در راستای افزایش تولید و صادرات، جذب سرمایه گذار داخلی و خارجی، ارتقا تکنولوژی و بهره گیری از فناوری نوین اقتصادی، تقلیل بیکاری به همراه معافیت گمرکی سالهاست طرح و به تصویب رسیده اما هنوز گام های عملی برای اجرایی شدن این مناطق در استان برداشته نشده است.
از سال ۷۱ تاکنون طرح ایجاد مناطق آزاد و نیز ویژه اقتصادی در آذربایجان غربی مطرح‌شده اما تنها با ایجاد دو منطقه آزاد ماکو و منطقه ویژه اقتصادی سلماس که در زمان تصویب عملاً زیرساخت‌های لازم را نداشتند تاکنون موافقت شده و طرح ایجاد ۷ منطقه اقتصادی دیگر شامل ارومیه، مهاباد، تکاب، میاندوآب، چالدران، شاهین دژ و سرو بلاتکلیف مانده است.
هم مرزی با سه کشور ترکیه، عراق و جمهوری آذربایجان و دسترسی به بازارهای اروپایی، فراهم بودن زیرساخت های لازم، وجود شش بازارچه مرزی و ۹ گمرک، دارا بودن دو فرودگاه بین المللی و یک فرودگاه در منطقه مررزی، دارا بودن خط ریلی ایران به ترکیه و… بخشی از ظرفیت و مزیت های مرزی آذربایجان غربی است که ضرورت تسریع در ایجاد مناطق ویژه اقتصادی را قوت می بخشد.
وجود آمار بالای بیکاری، مهاجرت و قاچاق در این منطقه مرزی از دیگر مسایلی است که با ایجاد مناطق ویژه اقتصادی در شهرهای آذربایجان غربی نه تنها موجب رفع آنها می شود بلکه رونق اقتصادی در این منطقه مرزی و خروج آن از بن بست محرومیت شده و بلکه شرایط اقتصادی خوبی در کشور و منطقه را نیز فراهم می آورد
وجود آمار بالای بیکاری، مهاجرت و قاچاق در این منطقه مرزی از دیگر مسایلی است که با ایجاد مناطق ویژه اقتصادی در شهرهای آذربایجان غربی نه تنها موجب رفع آنها می شود بلکه رونق اقتصادی در این منطقه مرزی و خروج آن از بن بست محرومیت شده و بلکه شرایط اقتصادی خوبی در کشور و منطقه را نیز فراهم می آورد.
مسئولان اقتصادی آذربایجان غربی معتقد هستند راه‌اندازی این مناطق ویژه برای تأیید و تصویب در شورای نگهبان به تأمین زیرساخت‌ها، انجام مطالعات جامع و کامل پیش از تأسیس و آمادگی بخش خصوصی نیاز دارد تا از حالت یک وعده و مصوبه روی کاغذ به ظرفیت بالفعل تبدیل شوند و زمینه اشتغال، جذب سرمایه‌گذار خارجی و افزایش درآمد عمومی را در منطقه فراهم سازند.
اما جای سوال اینجاست در این سه دهه اخیر آیا با وجود این میزان ظرفیت مطالعات جامع صورت نگرفته است؟ زیرساخت ها برای تحقق وعده ایجاد مناطق ویژه اقتصادی چرا ایجاد نمی شوند؟ سوالاتی که تاکنون نه تنها جواب در خور و شایسته ای برای آنها داده نشده بلکه عزم و اراده ای نیز برای انجام آن تاکنون بوجود نیامده است.
